Nazwa
tego motyla pochodzi bezsprzecznie od ulubionej rośliny pokarmowej gąsienic - Ricinus
communis. Niewielkie zamieszanie powstało wokół nazwiska odkrywcy. Kilka źródeł
podaje - Boisduval (1854). Jednak pozytywnej weryfikacji dokonano w pracy Donavana
(1798). S. ricini nie jest właściwym gatunkiem. Najwyraźniej jest to forma lokalnej
S. canningi z regionu podhimalajskiego. Przez wiele lat była hodowana w rejonie
Assamu w północnowschodnich Indiach. W tym czasie zdążyła się rozprzestrzenić w
kierunku Chin, Tajwanu i Japonii. Prawdopodobnie ricini jest dodatkowo mieszanką
genetyczną rodzaju Samia z danego rejonu występowania, jak cynthia czy walkeri.
Różnorodność genów gwarantuje temu motylowi odporność na choroby i dzięki temu jest
bardzo łatwy w hodowli produkując sześć pokoleń w ciągu roku. Kokony przędzone przez
gąsienice posiadają barwę śnieżnobiałą lub ceglastą. U tego gatunku nie występuje
mechanizm diapauzy.