Gatunek
endemiczny z Filipin. Szerzej rozpowszechniony niż A. caesar - jednak w południowej
części zasięgu występowania - jest przez niego wypierany. Cechą charakterystyczną
gatunku, która jednoznacznie go identyfikuje jest sporej wielkości niebieskawa plama
na końcu górnego skrzydła. W przypadku A. atlas skrzydło jest w tym miejscu żółto
- pomarańczowe, rozcięte wyraźną czerwoną linią.
A. lorquinii jest bardzo znany wśród hodowców i nie sprawia problemów w europejskich
hodowlach. Podobnie jak pozostałe gatunki z tej rodziny żywi się na przykład bzem,
ligustrem, jesionem czy wierzbą. Jego liczebność na obszarze występowania sprawia,
że co roku setki kokonów są wysyłane do Europy. Imago można oglądać żywe w różnych
ogrodach zoologicznych i motylarniach na całym świecie.
Motyl ten jest tak popularny, że uznawany jest za szkodnika drzew owocowych, jak
również tych do produkcji perfum. Z drugiej strony zadziwiający jest fakt, że nie
eksportuje się jego kokonów w celu produkcji jedwabiu.
Swą nazwę gatunkową zawdzięcza pewnemu podróżnikowi. Piere J. M. Lorquin, bo o nim
mowa, wyruszył z Kaliforni, gdzie przebywał omamiony `gorączką złota`, i kontynuując
swą podróż udał się na Filipiny. Podczas tego pobytu w latach 1859 - 60 zdobył kokony
pewnego motyla i przesłał je do jednego ze znanych entomologów. Materiał ten posłużył
do oznaczenia gatunku, któremu nadano nazwę lorquini.
Zdjęcia pochodzą z opracowania pod oryg. tytułem: "A revision of the indo-australian
genus Attacus" ( R.S.Peigler, 1989 ).
Opublikowano za zgodą "The Lepidoptera Research Foundation, Inc.". Beverly Hills,
California.